Kraków znajduje się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO, co jest najlepszym dowodem na to, jak ogromne znaczenie ma jego historia. Nierzadko burzliwa i tragiczna, ale zawsze wyjątkowa i stanowiąca impuls do działania dla społeczności, dlatego Kraków można uznać za żywy pomnik historii.
Kraków w czasach Jagiellonów
W roku 1386 odbyła się koronacja księcia litewskiego Władysława Jagiełły, od tego rozpoczęły się rządy dynastii Jagiellonów trwające aż 200 lat. Ówczesna monarchia objęła obszary litewsko-ruskie i rdzennie polskie. Na królewskim dworze kształtowało się życie artystyczne i kulturalne, a przedstawiciele różnych zawodów przybywali do Krakowa głównie z Włoch i Niemiec. Ważną postacią był między innymi Wit Stwosz, który przybył z Norymbergii, zlecono mu wykonanie ołtarza głównego do kościoła Mariackiego. Na lata 1499-1536 przypadła przebudowa zamku na Wawelu oraz kaplicy Zygmuntowskiej, pierwszy z budynków został uznany za perłę architektury renesansowej. Jego wnętrza ozdabiały flamandzkie arrasy, idealnie dopasowane do władców nowoczesnego i silnego kraju. Niestety, u schyłku XVI wieku stolica została przeniesiona do Warszawy, ale Kraków nadal był miejscem koronacji królewskich i pogrzebów władców. W połowie XVII wieku w Krakowie rozpoczęła się epidemia czarnej ospy, która zabrała życie około 20 tysięcy mieszkańców. Kolejna tragedia wydarzyła się niewiele później – szwedzkie wojska obrabowały wówczas i zniszczyły dzielnice Kazimierz, Kleparz, Stare Miasto. Tym sposobem znaczenie Krakowa bardzo spadło, uznawany był jedynie za niewielki i prowincjonalny ośrodek handlu drobnym rzemiosłem. Znacznie miał jedynie nadal Kościół, dla wielu osób był ostoją w trudnych czasach.
Kolejne wieki w Krakowie
Odwiedzając stronę krakowculture.pl można dowiedzieć się o losach Krakowa w kolejnych wiekach, które również nie były łaskawe dla miasta. W 1702 roku wojska szwedzkie ponownie wtargnęły do Krakowa doprowadzając do wielu zniszczeń. Dzieła dopełniły wojska pruskie i rosyjskie, które podzieliły między sobą poszczególne terytoria. W drodze rozbioru Austria przejęła południową część Małopolski, postanowienie uprawomocniło się po klęsce insurekcji kościuszkowskiej. W kolejnych latach sytuacja zaczęła się poprawiać, przez pewien czas Kraków był wcielony do Księstwa Warszawskiego, a w następstwie upadku Napoleona miasto stało się niezależne. Nie trwało to jednak długo, ponieważ w 1846 roku ponownie trafiło pod rządy cesarstwa austriackiego, tym razem mieszkańcy mogli żyć dość swobodnie. Poza dotychczasowym terenem Krakowa powstały Planty i nowe dzielnice. Wiek XX upływał pod znakiem ruchów niepodległościowych, w ramach nich powstało między innymi Towarzystwo „Strzelec”, ponadto wszystkie partie polityczne mogły normalnie funkcjonować. Prawdziwą ulgę przyniosło odzyskanie niepodległości w 1918 roku, dzięki czemu Kraków ponownie stał się bardzo ważnym ośrodkiem administracji, kultury i sztuki. Wszystkie te wydarzenia wniosły wiele do współczesnego wyglądu Krakowa, więcej o bogactwie dziedzictwa kulturowego dawnej stolicy Polski można dowiedzieć się z portalu krakowculture.pl.
